Αφαίρεση Ερυθροκυττάρων-Αιμοπεταλίων
Ο όρος “αφαίρεση” ή “αιμαφαίρεση” προέρχεται από το Ελληνικό ρήμα αφαιρώ και χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη διαδικασία, κατά την οποία το αίμα του δότη ή του ασθενούς διαχωρίζεται στα παράγωγα του με ειδικές συσκευές, συλλέγεται το επιθυμητό παράγωγο και επιστρέφονται στον δότη ή τον ασθενή τα υπόλοιπα συστατικά. Ειδικότερα η αφαίρεση παίρνει το όνομα του παραγώγου, το οποίο συλλέγει. Έτσι αιμοπεταλιαφαίρεση είναι η αφαίρεση αιμοπεταλίων, πλασμαφαίρεση ή αφαίρεση πλάσματος, λευκαφαίρεση η αφαίρεση λευκών.
Αρχές της Διαδικασίας
Όταν το αίμα με αντιπηκτικό αφεθεί ακίνητο σωληνάριο, τα διάφορα συστατικά του αίματος διαχωρίζονται μεταξύ τους και σχηματίζουν στοιβάδες ανάλογα με το ειδικό βάρος κάθε συστατικού. Η κάθε μία από τις στοιβάδες αυτές μπορεί να απομακρυνθεί με πιπέττα χωρίς να διαταραχθούν οι υπόλοιπες. Ο διαχωρισμός αυτός των συστατικών του αίματος επιτυγχάνεται καλύτερα με φυγοκέντρηση, μία μέθοδο που χρησιμοποιείται καθημερινά στα εργαστήρια για πλήθος εργαστηριακών εξετάσεων. Οι στοιβάδες που σχηματίζονται είναι από κάτω προς τα επάνω, οι εξής: ερυθρά αιμοσφαίρια, λευκά αιμοσφαίρια, αιμοπετάλια, πλάσμα. Με κατάλληλους χειρισμούς γίνεται περαιτέρω διαχωρισμός μίας από τις παραπάνω στοιβάδες, π.χ τα λευκά αιμοσφαίρια μπορούν να διαχωρισθούν σε ουδετερόφιλα, μονοπύρηνα, και λεμφοκύτταρα, ή να αυξηθεί η ευκρίνεια διαχωρισμού ορισμένης στοιβάδας. Οι χειρισμοί αυτοί είναι η μεταβολή της ταχύτητας φυγοκέντρησης, του χρόνου φυγοκέντρησης, αλλά και η προσθήκη διαλυμάτων που διευκολύνουν τον διαχωρισμό επιλεκτικά μίας στοιβάδας. Οι αφαιρέσεις βασίζονται στην αρχή του διαχωρισμού των συστατικών του αίματος με φυγοκέντρηση, όπως περιγράφηκε παραπάνω, για τον εργαστηριακό διαχωρισμό. Το επιθυμητό συστατικό, αφού διαχωρισθεί, κατακρατείται ενώ τα υπόλοιπα συστατικά αναμειγνύονται και επιστρέφονται στον ασθενή ή δότη.